زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

استدراجات قول





استدراجات قول یکی از اصطلاحات به‌کار رفته در علم منطق بوده و به معنای به‌کارگیری مهارت‌های مرتبط با شیوه بیان خطبه به منظور آماده‌سازی مخاطبان برای پذیرش مطلوب خطیب است.


۱ - اقسام استدراجات



اعوان در خطابه به استدراجات و نصرت تقسیم می‌شود. استدراجات سه گونه است:
۱. استدراجات قول؛
۲. استدراجات قائل؛
۳. استدراجات مستمع.

۲ - توضیح اصطلاح



استدارجاتِ قول یا گفتار از امور فنی است که شنوندگان را برای قبول مطلب، اقناع و آماده می‌کند، به این ترتیب که لحن کلام و طنین صدای خود را به مناسبت‌های مختلف، کوتاه یا بلند کند، صنایع ادبی و قوانین بدیع را به کار برد، گاهی کلمات را پشت سرهم و گاهی کلمه کلمه بیان کند. هر یک از این نکات در جای خود در شنوندگان اثر می‌گذارد. صدای خوش، بیان خوب، رعایت زیر و بم صدا هنگام لزوم و تغییرات مناسب در لحن کلام، از اموری است که یک خطیب موفق را از دیگر خطیبان ممتاز می‌سازد. این استعداد، یک موهبت الهی است که بعضی افراد به طور فطری از آن برخوردارند، جز اینکه این موهبت خدادادی با تمرین و تکرار، تقویت می‌شود.
[۱] مجتهد خراسانی (شهابی)، محمود، رهبر خرد، ص۳۴۶.


۳ - پانویس


 
۱. مجتهد خراسانی (شهابی)، محمود، رهبر خرد، ص۳۴۶.
۲. مظفر، محمدرضا، المنطق، ص۴۲۶.    
۳. علامه حلی، حسن بن یوسف، الجوهر النضید، ص۲۷۸.    
۴. خواجه نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد، اساس الاقتباس، ص۵۳۴.    


۴ - منبع



پایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «استدراجات قول»، تاریخ بازیابی۱۳۹۵/۱۰/۳۰.    


رده‌های این صفحه : اصطلاحات منطقی




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.